Teoria e resultas
L'institut de las estadisticas europencas Eurostat acában de publicar en febrier de 2007, las donadas concernent la creacion de riquessa per region europenca. Lo PIB per abitant cambiava en 2004 de 34% de la mejana europenca per la region nòrd-èst de Romania a 303% per la de l'Inner London. Concernent las donadas dels Estats francés e espanhòl, Las Comunautat autonòmas d'Euskadi e de Navarra ambe respectivament 125,4% e 126,7% d'aquesta mejana son pron al dessús del nivèl mejan espanhòl, alara qu'en doás detzenadas d'annadas, aquestas regions an beneficats d'un nivèl lo mai feble de Fonds structurels européens. Euskadi a degut susmontar una tarribla crisi industriala ambe un andicap de terrorisme que pejorava l'implantacion d'entrepresas exterioras.
Lo trabalh en commun dels poders publics locals e de la societat civila son a la raiça de la capitada. Es la resulta d'una rela politica de proximitat entre un poder local en reala capacitat de concertacion ambe mantunes sindicats potents, mantunes entreprenaires dinamics per decidar al mai prèp dels interèsses d'aqueste territòri.
Malgrat aquestas dificultats, aquestas doás regions an un nivèl de creacion de riquessa superiora a totas las regions francesas (englobant Rhone Alpes / Ròse-Alpes). L'Aquitània es situada a 102,1% e Miègjorn-Pirinèus a 100,2%. Solas las regions capitalas realizan una melhora performença, l'Iscla de França ambe 174,5%, Madrid ambe 132,1% e Inner-London 302,9%. Aquò se donarà per resulta en granda partida per l'implantacion dels siètis socials de las grandas entrepresas dins aquestas ciutats capitalas.
Dins la competicion territoriala, las regions francesas son en pèrda de capacitats alara que d'autras regions europencas tal Hamborg ( Alemanha), Berlshire (Reialme-Unit), Oberbayern (Alemanha), Utrech (Païsses-basses), Southern & Eastern (Irlanda), Bremen (Alemanha) despássan las Régions françaises. França deuriá titrar las consequéncias d'aquesta situacion e donar real poder a las regions francesas per gestionar la lora pròpria gorvenança economica, sociala e l'administracion de las loras institucions. Valorizar lo centralisme dona un prallèl tal que la defença d'una maissanta vision del passat, la del conservatisme, la de l'estacament a un passat inadaptat al monde contemporanèu.
Pel seu centralisme, França defend un egalitarisme teoric que aprofièicha en realitat, en prioritat a la region parisenca e als privilegiats aprosmats del poder. En 2007, França es un Estat prigondament inegalitari. Sola la regionalizacion donarà als territòris la capacitat de promòure lor pròpri desvolopament en tot parier manténer al poder central una foncion de solidaritat.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada